Lars Reerink

In gesprek met jongeren: ‘Vastlopen? Vertrouw het proces!’

De transitie van het landelijk gebied is betekenisvol, maar ook complex. Dat roept inspiratie én frustratie op. In deze serie vertellen transitiewerkers over hun ervaringen aan de hand van drie zelfgekozen (transitie)termen. Met de termen bottom up, persoonlijke ontwikkeling en vastlopen laat Lars Reerink zien waar hij voor staat.

‘Binnen gebiedsprocessen is de bottom up-benadering bepalend voor het uiteindelijke succes. Dat ontdekte ik tijdens mijn studie. Het klinkt voor de hand liggend, maar ik zie dat het vaak wordt vergeten. Natuurlijk is dat lastig, maar hoe zorgen we er met alle gebiedspartijen voor dat we niet over de omgeving praten, maar met de omgeving in gesprek zijn. In de praktijkopdracht van mijn studie merkte ik dat actieonderzoek stimuleert om met bewoners in contact te zijn. Vervolgens gaat iedereen toch weer in zijn eigen kamertje zitten om oplossingen te verzinnen. Zeker als je haast krijgt, is dit een grote valkuil. Het is een hardnekkig stramien om toe te werken naar een eindrapportage dat op alle vragen antwoorden geeft. De praktijk leert echter dat processen nooit af zijn, dus is het een uitdaging om ook in de besluitvormingsfase en de uitvoeringsfase vast te houden aan de bottom up-benadering.’  

 

‘In eerste instantie vond ik de aandacht voor persoonlijke ontwikkeling binnen de studie een beetje overdreven. Toch ben ik door de weerstand heen het nut ervan gaan inzien. Wie je bent als persoon geeft invulling aan jouw doen en laten als transitiemanager. Ik heb een flinke dosis enthousiasme en kan helemaal opgaan in het werk. Ik heb geleerd dat ik het moeilijk vind om een stapje terug te doen en vanuit de helicopterview overzicht te krijgen. Soms blijf ik te lang in de inhoud hangen, maar ik weet nu ook dat ik sparringpartners moet zoeken om de chaos in het proces en in mijn hoofd te ordenen. Als transitiemanager moet je de rode draad in de complexiteit ontdekken. Waar zit de crux van het proces? Daar kun je dan weer op inzoomen, maar telkens weer moet je even boven de materie gaan hangen om te zien of je nog op de goede weg zit.’ 

Lars Reerink student Duurzame Gebiedsprocessen
'‘Soms ga ik zo op in mijn werk, dat ik de helicopterview vergeet.’ '

We moeten niet overal waar we tegenaan lopen, oplossen met het maken van nieuw beleid. We hebben genoeg regels in dit land. Voordat je wetten en regels opstelt moet je eerst experimenteren en de praktijk leren kennen. Mijn ervaring is dat binnen de Gebiedsgerichte aanpak generiek beleid sowieso moeilijk uit te voeren is, omdat de specifieke omstandigheden overal anders zijn. Laten we elkaar duidelijke kaders en randvoorwaarden meegeven en laat de mensen in de gebieden hun werk doen om tot betere en slimme oplossingen te komen. We moeten ook niet bang zijn dat processen vastlopen. Ik heb ontdekt dat ook dat een functie heeft. Als matroos vaar ik deze zomer op de bruine vloot tussen Harlingen en de eilanden. Goed navigeren is belangrijk, zeker in zwaar weer, maar soms loop je toch vast op een zandbank. Geen paniek! Het hoge water komt je vanzelf redden. Vertrouw op het proces. Ook binnen transities.’